zaterdag 26 september 2009

Uit de hoogte....

zondag 27 september 2009
De laatste dagen hebben we de foothills van de Himalayas bereisd en veel gezien. Prachtige vergezichten, mooie mensen, hele oude tempels en helemaal geen toeristen. We bevinden ons nu in Sarahan op 2600 m hoogte, volop in de zon, omringd door wit besneeuwde bergtoppen.

Het uitgebreide verslag van de laatste vier dagen staat op mijn harde schijf, met een paar mooie plaatjes. Echter: hier hoog in de bergen herkent de oeroude pc van deze alleraardigste Indi"er van het " cybecafe" mijn disk niet. Of het kan ook zijn dat de boosaardige godin Kali op zondag uit de hoogte op ons neerkijkt...

woensdag 23 september 2009

Chamba Valley



Vandag zijn we de Chamba Valley ingereden, langs de Ravi, een in de diepte gelegen niet al te brede wild stromende rivier. Prachtige vergezichten op de bergen, met aan het eind de eerste witte toppen met een paar wolkjes eromheen. We kwamen tot ongeveer 3000 meter om later weer af te dalen naar. De temperatuur is daar heerlijk.... fris windje erbij.
We bezochten twee hele oude heiligdommen uit de zevende eeuw na Chr. die beide vrij hoog lagen en totaal afgelegen. Geen toerist te bekennen, en daarom ook geen horeca natuurlijk. Wel af en toe een stalletje met zoutjes en CocaCola of vage snoepjes. Omdat we een goede reisleider hebben was het echt een feest... rustig overal ronlopen, je laten vertellen wat het allemaal heeft d lang geleden. En dat een houten tempel er nu nog steeds staat, helemaal gaaf, na zoveel aardbevingen en stormen en branden.. is werkelijk bijzonder.
De weg erheen was heel erg slecht, smal en nauwelijks geasfalteerd. We reizen in 4 jeeps en de drivers zijn fantastisch bedreven. Als er een vrachtwagen ingehaald wordt (geladen met met hooi of stenen of ...???) moet er uitgeweken worden. Men is overal met de weg bezig, waardoor de gemidelde snelheid ca. 20 km per uur is. Maar er is zoveel te zien, dat een dag zo om is!
Hieronder en foto van een vrachtwagen waar we een tijdje achter zaten en ook een van een 1400 jaar oud beeldje, dat in een dorp was aangekleed.

dinsdag 22 september 2009

Frisse lucht



Vandaag 22 september, zijn we aangekomen in Chamba, op 1300 meter hoogte. Het is nog steds redelijk warm (ca. 30 graden), maar minder vochtig dan de afgelopen dagen in de vlakte.

Gisteren reden we naar Amritsar om daar de Gouden tempel te bezoeken. Absoluut de moeite waard, al was het druk en zeer warm en vochtig. Amritsar is het bolwerk van de Siks, aangangers van deze godsdienst, door 2% van de bevolking aangehangen. Lijkt niet veel. maar is toch zo'n 23 miljoen! Het is een enorm complex, waar iedere dag 100.000 gratis maaltijden aan de armen worden uitgedeeld. Dat is een enomre organisatie, geheel gerund door vrijwilligers. Bergen borden, tonnen met bestek en altijd een vriendelijk iemand om het uit te delen. Afwassen doen ze met de hand.....
Zoierts als brood wordt zelf gebakken in een ouderwetse machine waar per uur 8000 plakjes uitrollen. In de gouden tempel zelf, die een vijver van nectar staat (waar je gezond in kunt worden a la Lourdes), ligt het boek, waar het allemaal om draait en waarvoor altijd een enorme rij beoekers staat om het te bekijken.
Al met al was het gisteren een warme, maar zeer geslaagde dag.
Hier in de bergen in Chamba is het heerlijk... lekker ouderwets hotel met koud water en lekkende wc-potten, missende lakens, maar heerlijk eten, koud bier en een prima stemming. Weinig tot geen toeristen en dat zal de rest van de reis zo blijven. Hopelijk krijg ik dit bericht de " deur uit" want ik ben al 3 keer opnieuw begonnen: internet gaat hier per telefoon. De mooie foto's bewaar ik tot een volgende keer... en wanneer dat zal zijn is zeer de vraag!

zondag 20 september 2009

For better & for ....



Zondag 20 september 2009: Onze eerste echte reisdag met de 4 jeeps, waar we met zijn tienen lekker ruim in passen. Van Delhi (waar het bijna 40 graden is) naar het Noorden. Onze eerste stop is in Pehowa, waar een pelgrimsplek is. Je komt hier om te offeren en zo te bereiken dat je voorouders niet hoeven te reincarneren. Jammer genoeg was er geen pelgrim te zien...
Iets verderop (lopend door het stadje met bergen vuil en mooie deuren!) was een Shiwa tempeltje met een mooie vijfkoppige lingam.
Op weg naar Patiala (200 km vanaf Delhi) zagen we op een poort een mooi beeld van een wagenmenner uit de literatuur. De wagenmenner beslist niet te gaan vechten, omdat dat zinloos is... de gedoden worden immers toch weer opnieuw geboren. Goed idee voor je karma.
Aangekomen in het hotel in Patiala waren er voorbereidingen voor een huwelijk. Daar hebben we de hele avond van kunnen genieten. Bruid en bruidegom rijk versierd met prachtige gewaden, hoofdtooi en schoenen. De bruid de handen geverdfd met henna en vol juwelen. Niet zoals hier in 70% van de gevallen gebruikelijk is, werden zij door de ouders uitgezocht en trouwden ze zonder elkaar te kennen. Deze twee mensen kennen elkaar 6 maanden, hij 26 zij 22.
De meesten van onze groep gingen slapen, maar Marina en ik bleven tot na middernacht aanwezig op het feest... genietend van de pracht en praal. Het feest duurde tot 4 uur, daarna werd de bruid meegenomen naar het huis van haar schoonouders, waar zij voortaan wonen zal. Hoe dan ook: een ding is zeker: scheiden kan niet in India (volgens de mensen die wij daarna vroegen ).
Toen ik uit ons slaapkamerraam naar buiten keek, zag ik de hutten van de arme mensen naast het hotel.... wel met de tv op volume 10 aan midden in de nacht. Wat een contrasten hier....
Foto's plaats ik hier morgen, vandaag is er op de pc van receptie geen mogelijkheid je usb te laden.

woensdag 2 september 2009

Himachal Pradesh


De provincie Himachal Pradash ontstond bij de scheiding van Punjab en Haryana in 1986. Het is hoofdzakelijk een bergprovincie - het beslaat de overgangszone van de vlakten naar de Himalaya. De prettige temperatuur in de zomer maakt het tot een geliefde vakantiebestemming. De Kullu vallei, met de sneeuwtoppen van de Himalaya op de achtergrond en de sprankelende Beas rivier, heeft een goed ontwikkelde toeristenindustrie, en is te beschouwen als de ruggengraat van de provincie. De ruige hooggebergtegebieden Lahaul, Spiti en Kinnaur lijken erg op dat van Ladakh (in Jammu en Kashmir). Het Tibetaanse Boedhisme was hier oorspronkelijk van grote invloed en er zijn nog enkele spectaculaire gompa's (kloosters) te vinden.
Himachal Pradesh is één van de lieflijkste provincies van India, met prachtige meren, bijzondere bloemen, oude heiligdommen en mooie mensen. De provincie bezit vijf machtige, door smeltwater gevoede rivieren - de Chenab, de Ravi, de Beas, de Sutiej en de Yamuna. Klimatologisch is de provincie in twee delen te scheiden - het zuiden, dat zo heet is als de vlakten, en het noorden, waar de zomers een groot verschil hebben tussen dag- en nachttemperatuur. De sneeuwtoppen, de ruige hellingen en de wijde valleien maken dit landschap tot een avontuur.